පුනරාගමනය

මරු කතර කෙම් බිමක් කරවා
මැලවුණු කුසුම යළි පුබුදුවා
මා හද උයන සරසන්න ආ
මගේ සෙව්වන්දිය නුඹයි

බිඳුණු වෙණ පිළිසකර කරවා
නිහඬ සත්සර රාව නංවා
යළිත් මා හඬ අවදි කරවූ
ජීවිතේ ගීතය නුඹයි

පාළු අඹරේ තරුත් නැති කල
බිඳ දමා ඝන තිමිර මේකුළ
එකලු කර මා සිත් අහස් කුස
පායලා හිනැහෙන සඳ නුඹයි

සරා සඳ පායලා
සිනා සෙයි තරු සමග
සඳ උවන සිහි කරයි
සිනාසෙන ඔබේ මුහුණ
මගේ පාලු නබෝ ගැබ
පතන සිසිවන උවන

මල්  පිපෙන වසන්තෙට
ගයයි කොවුලිඳු ගීය
ඒ විහඟ ගී මතින් මතුවුණේ
ඔබේ ස්වරය
ජීවිතේ වසන්තය
පතන ඔබේ මුදු සරය

රැදී ඉන්න ජීවීතය පුරාවට

ගෙනත් සතුට හදවතට මගේ

පිසදමන්න කඳුලක් නෙත රැදුනොත් 

ගෙනදී සිනහව මුවට මගේ

හසුරනු යනමග සසර සයුරු මග 

රුවලක් සේ දිවි නෞකාවේ  

නොයනු මෙනවි තනිකර කිසිදිනකදී

එකම යැදුම නම් එයයි මගේ

ගසා කෑම

එහෙයි තුමනි මම එකගයි  නොකිය ඒ උන්ට

පඩි වෙඩි වන්නේ කොහොමද නෑල්ලුවොත් ගොටුව

ඇත්ත කියන්නේ කොහොමද ගහල ගියත් බොටුව

නඩුත් බඩුත් නඩු අහනා උන්ගේම වන කලට

ශ්‍රමය මෙන්ම බුද්ධියවුව  සූරා කන විටක

පෙන්වා කැරට්   හී වේගෙන් දැක්කයි ඉදිරියට

නිවාඩු නැති අඩු පඩි ඇති පුහුණුව යන නමට

අපි කඹුරයි උන් සරුවෙයි  ගැරහුන්මය අපට

NIHANDA BASA (sign language)

@qS@w`lk nQhV bv

adEvk~m kr @n`m @gn,

qSs#MQlQ vQqS` vnmQn

hV ngn~nt qSrn v$ym